BOEH! – historiek
Binnenkort bestaat BOEH! 7 jaar. In deze Historiek geeft BOEH! een overzicht van de vele acties en manifestaties die zij heeft georganiseerd of aan heeft meegewerkt. U kunt de Historiek hier downloaden.
1 september-actie
Bij de aanvang van het nieuwe schooljaar zet BOEH!, Baas Over Eigen Hoofd, de actie tegen het verbod op het dragen van uiterlijke levensbeschouwelijke tekens in de scholen van het GO! (omzendbrief 2013/1/omz van het GO!) verder.
BOEH! stelt dat de schooldirecties, in afwachting van een uitspraak ten gronde van de Raad van State op het beroep tot nietigverklaring van dit verbod, ingediend door platform van middenveldorganisaties, best het verbod tijdelijk zouden opschorten danwel een gedoogbeleid zouden voeren inzake het dragen van uiterlijke levensbeschouwelijke tekens.
Daartoe stelt BOEH! een standaardbrief ter beschikking aan leerlingen en hun ouders, bestemd voor de schooldirectie. De brief stelt onder meer dat: “zolang de Raad van State ‘als hoogste administratieve rechtscollege’ niet ten gronde uitspraak doet over het verbod, er gerede twijfel (blijft) bestaan over de wettigheid van het verbod”
En “in afwachting van de uitspraak van de Raad van State, wensen wij thans ‘als bezorgde en betrokken ouders‘ te verzekeren dat onze dochter/zoon niet nodeloos en onherroepelijk schade zal ondervinden ten gevolge van het verbod”
Verder wijst de brief er ook op dat “het GO! zelf de noodzaak van zulk schadebeperkend handelen heeft erkend” en de mogelijkheid openlaat voor de schooldirecties om een overgangsperiode te voorzien.
De volledige standaardbrief voor meisjes en jongens kunt u downloaden.
Het verzet tegen het verbod van het GO! wordt gedragen door een breed pluralistisch platform, waarvan zowel moslim- als sikh-organisaties deel uitmaken.
BOEH!is een pluralistische en feministische actiegroep, die opkomt voor het recht van vrouwen en meisjes om zelf te beslissen of ze een hoofddoek dragen en voor hun recht op godsdienstvrijheid, op vrije meningsuiting en op onderwijs. BOEH!stelt dat het verbod op levensbeschouwelijke tekens in de scholen van het GO!die rechten, die nauw met elkaar verweven zijn, geweld aandoet, dat het eenzijdig meisjes treft, die voor een verscheurende keuze geplaatst worden tussen hun religieuze overtuiging en studies en die dus de boodschap krijgen dat ze niet welkom zijn tenzij ze een essentieel deel van hun identiteit opgeven.
Uiterlijke levensbeschouwelijke kentekens in het onderwijs
De afgelopen jaren heeft BOEH! -het feministisch platform Baas Over Eigen Hoofd- zich geregeld laten horen over een hoofddoekenverbod in openbare diensten en in het onderwijs. BOEH! wordt mede daarom zowel in het politieke als maatschappelijke debat gezien als een waardige gesprekspartner en deskundige op dit onderwerp.
Toen op 11 september 2009 de Raad van het GemeenschapsOnderwijs de beslissing nam om per 1 september 2010 een verbod in te voeren op het dragen van uiterlijke levensbeschouwelijke kentekens door leerlingen, heeft BOEH! deze kwestie, via een leerling, aanhangig gemaakt bij de Raad van State. Aangezien er nog steeds geen uitspraak ten gronde is gedaan, is er afgelopen voorjaar een vervolg-procedure gestart. In dit document belichten wij graag een aantal kwesties in de hoop dat dit een rijk en genuanceerd debat mag teweeg brengen.
Het document is geschreven in januari 2011, maar helaas nog steeds actueel.
De pdf-versie van dit document kunt u hier downloaden.
BOEH! is tegen een wet die gezichtsbedekkende kledij in de openbare ruimte verbiedt
Meteen toen een wetsvoorstel voor zo’n verbod op tafel lag sprak iedereen over de wet op het boerkaverbod. Onder het mom van een neutraal algemeen verbod worden wel degelijk specifiek de niqaab en boerka geviseerd.
Wij zijn van mening dat een algemeen straatverbod op het dragen van gezichtsbedekkende kledij, waar deze betrekking heeft op de godsdienstbeleving, in tegenspraak is met de artikelen van het Europees Verdrag voor de rechten van de Mens ( artikelen 9, 14 en 17), met artikel 19 van onze Grondwet, en met de anti-discriminatiewetgeving die alle het vrij beleven van zijn of haar godsdienst bevatten. Zal een sjaal voor het aangezicht, wat courant gedaan wordt als het koud is, ook niet meer mogen? Of een medisch masker, waarmee Japanse toeristen al eens gezien worden? Zullen enkel karnavalsmaskers kunnen rekenen op een uitzondering?
Wij zijn bovendien van mening dat het hier gaat om een non-probleem: slechts hier en daar werd een vrouw in gezichtsbedekkende kledij waargenomen, en nog nooit gaf dit aanleiding tot verstoring van de openbare orde of tot enig ander probleem. Boeh! blijft voorstander van de keuzevrijheid van vrouwen om hun religie te beleven zoals zij dat zelf willen.
Waar er zich problemen zouden voordoen van herkenbaarheid in de openbare ruimte, zijn wij van mening dat dit perfect via een politiereglement kan geregeld worden. Dit kan stipuleren in welke omstandigheden een persoon verplicht kan worden om zich te identificeren bijvoorbeeld in gevallen van verstoring van de openbare orde, bij verdenking van een misdrijf, of omwille van praktische/administratieve redenen oa noodzakelijke identiteitscontroles, …
Wij betreuren dat politieke vertegenwoordigers met overdreven aandacht en verdachtmakingen met betrekking tot een randverschijnsel, de hele moslimbevolking stigmatiseren en een stempel opdrukken van fanatisme, extremisme en terrorismegevaar. Dit kan het streven naar harmonieus samenleven niet ten goede komen. Door zich op non-problemen te concentreren, gaan politici de werkelijke problemen uit de weg en creëren ze een vijandige houding van autochtonen tegenover allochtonen, en omgekeerd. De aandacht en de energie van het beleid zouden zich ons inziens beter toespitsen op de structurele aanpak van de achterstelling en de discriminatie van etnisch-culturele minderheden, in het bijzonder van de meisjes en de vrouwen, om hen een volwaardige plaats in onze maatschappij te garanderen, ongeacht hun geloof en/of uitingen daarvan.
Boeh!
OPEN SOCIETY FOUNDATIONS: RESULTATEN VAN HET PROJECT “THUIS IN EUROPA”
The Open Society Foundation is een mensenrechtenorganisatie die zich ertoe verbindt te werken aan tal van onderwerpen die een impact hebben op open en democratische samenlevingen.
Voor het ‘At home in Europe’ project heeft The Open Society Foundation in de loop van dit jaar met verschillende locale organisaties (waaronder Boeh!) gesproken over de uitdagingen van moslims in o.a. Antwerpen en mogelijke oplossingen mbt veranderingen en diversiteit binnen een samenleving.
Hieronder vindt u een link naar het uiteindelijke rapport dat in september 2011 werd gepubliceerd:
http://www.soros.org/initiatives/home/articles_publications/publications/muslims-antwerp-20110913
The Open Society Foundation is een mensenrechtenorganisatie die zich ertoe verbindt te werken aan tal van onderwerpen die een impact hebben op open en democratische samenlevingen.
7 krachtige argumenten tegen het hoofddoekenverbod!
In de kwestie van het algemeen verbod op levensbeschouwelijke tekens voor leerlingen dat het GO! wil invoeren in zijn scholen, stelde het Grondwettelijk Hof zonet dat het GO! bevoegd is om zo’n beslissing te nemen. Het Grondwettelijk Hof sprak zich uit na een prejudiciële vraag van de Raad van State. Het is nu aan de Raad van State om een uitspraak ten gronde te doen over de inhoud van de GO!-beslissing. Daarom zetten we nog even op een rijtje waarom wij zo’n verbod slecht, inefficiënt en onrechtvaardig vinden.
1) Beperking van vrijheid van religie.
Door levensbeschouwelijke kentekens te verbieden wordt een van de sokkels van onze seculiere samenleving geschaad: die van de vrijheid van geloof en geloofsbeleving. Zo’n verbod bepaalt immers dat moslima’s voor wie de hoofddoek een essentieel onderdeel is van hun praktijk, niet langer van dit grondrecht mogen genieten. Zij mogen dan niet langer zélf beslissen hoe ze vorm willen geven aan hun geloof.
2) Neutrale school.
Het officieel gesubsidieerd onderwijs moet neutraal zijn. Dat is een belangrijke waarde die slaat op de aard van het verstrekte onderwijs, maar ze is geen vereiste voor de leerlingen. Voor hen gelden de grondrechten van vrijheid van godsdienst en vrije meningsuiting. Deze grondrechten kunnen alleen door een wet en om bijzondere redenen beperkt worden (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, artikel 9, §2). Van leerkrachten verwachten we terecht dat ze zich neutraal opstellen. Die neutraliteit vertaalt zich evenwel niet in hun kledij maar in hun gedrag: ze moeten professioneel en onpartijdig functioneren in hun relatie met leerlingen, ouders en collega’s.
3) Inefficiënt.
Tal van redenen werden aangehaald om een hoofddoekenverbod te verantwoorden, met het argument om meisjes te beschermen tegen sociale druk voorop. Het is echter de vraag in welke mate een verbod die kwestie, waar het al een probleem zou vormen, kan verhelpen. Leerlingen die anderen onder druk zetten, pak je best aan (zoals bij pestgedrag) door de schuldigen te straffen, en niet door een volledige groep meisjes haar fundamentele rechten te ontzeggen.
4) Selectieve verontwaardiging.
De sociale druk op meisjes om een hoofddoek te dragen is onaanvaardbaar. Ook de maatschappelijke druk om de hoofddoek áf te zetten, en de discriminatie waarmee vrouwen met een hoofddoek worden geconfronteerd, verdienen echter onze verontwaardiging. Hoofddoek verbieden of hoofddoek verplichten, het achterliggende principe is in beide gevallen dwang. Beide staan haaks op het principe van vrijheid van religieuze beleving en van de vrije keuze van vrouwen.
5) Actief pluralisme.
Het is de vraag in welke mate een hoofddoekenverbod te rijmen valt met het principe van actief pluralisme dat het GO! centraal stelt. Actief pluralisme houdt een actieve aanvaarding van diversiteit in, verscheidenheid is daarin een vertrekpunt. Door een (welbepaald) deel van deze diversiteit uit de scholen te weren, doet het GO! niet aan actief pluralisme, maar wel aan actieve uitsluiting. Het GO! ondergraaft zo zijn geloofwaardigheid.
6) Sociale kloof.
Door de focus op de hoofddoek te leggen, wordt voorbij gegaan aan de grond van de zaak: het bestaan van “witte” en “zwarte” scholen. De uitdagingen van het onderwijs in Vlaanderen vandaag zijn niet cultureel of religieus, maar vooral sociaal. Ze zijn vooral een kwestie van onderfinanciering, armoede en een toenemende kloof tussen hoog- en laagopgeleiden, waarbij de minderheden in grote mate tot die laatste categorie behoren. Het hoofddoekenverbod verschijnt dan als een bliksemafleider. Het geeft misschien een valse indruk van integratie, maar kan geen antwoord geven op de talrijke problemen waarmee deze scholen geconfronteerd worden.
7) Verkeerd signaal.
Tot slot is een hoofddoekenverbod problematisch door het maatschappelijk signaal dat het uitstuurt. Door meisjes met een hoofddoek uit te sluiten, zegt het GO! dat discriminatie van sommige moslima’s aanvaardbaar is. Wij geloven net in een gemeenschapsonderwijs dat positieve signalen van pluralisme en aanvaarding van diversiteit uitzendt. Het hele onderwijsveld zou juist een dam moeten zijn tegen discriminatie, en een plaats waarin jongeren – ongeacht hun afkomst of levensbeschouwelijke overtuiging – met aanvaarding van die diversiteit leren samenleven.
\r\n De uitdagingen van de multiculturele samenleving zijn complex en veelzijdig. Ze gaan niet alleen over de hoofddoek, maar betreffen vooral de insluiting van mensen en groepen die op tal van domeinen – werk, onderwijs, huisvesting… – met discriminaties en ongelijke kansen te maken krijgen. Wij roepen beleidsmakers op om te focussen op de reële problemen van achterstelling en discriminatie, en in hun onderwijsbeleid gelijke kansen voor iedereen te verzekeren. Meisjes uitsluiten en hun opleidingskansen en keuzevrijheid aldus beperken, leidt niet naar emancipatie en hypothekeert hun volwaardige participatie aan onze samenleving.
We roepen iedereen die zich in dit standpunt kan vinden op om te tekenen via http://www.axci.nl/?petitie=18724
Nadia Fadil (KULeuven)
Els Flour (voorzitster VOK)
Yasmina Akhandaf (Boeh!)
Samira Azabar (Boeh!, Motief)
Kitty Roggeman (Boeh!, VOK)
Ida Dequeecker (Boeh!, VOK)
Rajae Bouzegta (Boeh!)
Vera Claes (voorzitster Zij-kant, voorzitster Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen)
Annemie Janssens (directeur KAV)
Els Van Hoof (voorzitster Vrouw & Maatschappij)
Imane Bouzarmat (voorzitster Ella)
Lut Stroobants (voormalig hoofd begeleidingsdienst GO!)
Sarah Bracke (KULeuven)
Bambi Ceuppens (KMMA)
Sultan Balli (Psycholoog, Caleidoscopia)
Johan Leman (KULeuven, voorzitter Foyer)
Walter Nonneman (UA)
Youssef El Mousaoui (stand-up comedian)
Annick Segal (actrice)
Jan Goossens (directeur KVS)
Luc Baeckeland (coördinator De Centrale)
Patrick Loobuyck (UA, UGent)
Ides Nicaise (directeur HIVA)
Philippe Van Parijs (UCL-KULeuven)
Eric Corijn (VUB)
Sara S’Jegers (Boeh!, FC Poppesnor)
Nadine Plateau (Tayush)
Ginette Bauwens (MDF)
Elke Vandeperre (coördinator Motief)
Sarah Avci (KAV-intercultureel)
Saïda El Fekri (FMV)
Siyahya Hajar (V.O.E.M)
Meryem Kanmaz (MANA)
Naima Charkaoui (directeur Minderhedenforum)
Ico Maly (Coördinator Kif Kif)
Jef De Vrij (Internationaal Comité)
Meyrem Almaci (volksvertegenwoordigster Groen!)
Yamila Idrissi (volksvertegenwoordigster SP-A)
Eva Brems (volksvertegenwoordigster Groen!, UGent)
Fatma Pehlivan (volkvertegenwoordigster SP-A)
Nelly Maes (voorzitster Vlaams Vredesinstituut en gewezen parlementslid)
Lydia Deveen-De Pauw (em. VUB, gewezen staatssecretaris en senator)
Ludo De Brabander (woordvoerder Vrede)
Eric Goeman (Democratie 2000)
Michel Vanhoorne (LEF)
Francine Mestrum (Global Social Justice)
Koen Dille (Raad van Bestuur Masereelfonds en lid van Vooruitgroep)
Karim Zahidi (UA)
Sami Zemni (UGent)
Noel Clycq (UA)
Ignace Glorieux (VUB)
Jef Verschueren (UA)
Hilde Verschaeve
Inge Arteel (VUB)
Julie Carlier (VOK, UGent)
Chia Longman (UGent)
Petra Meier (UA)
Annelies Decat (KULeuven)
Sofie Van Bauwel (UGent)
Joz Motmans (UA)
Judith Perneel (KDGHogeschool Caleidoscopia)
Nathalie De Bleeckere (VOK)
Sofie De Graeve (woordvoerster VOK)
Lieve Snellings
Nele Spaas (coördinator Ella)
Henk de Smaele (UA)
Kristel Beyens (VUB)
Marnix Beyen (UA)
Herman De Ley (em. Ugent)
Jo Tollebeek (KULeuven)
Tineke.Padmos (KULeuven)
Diane De Laet (VOK)
Kaat Wils (KULeuven)
Aleidis Devillé (KULeuven-K.H.Kempen)
Eva Jaspaert (KULeuven)
Dimokritos Kavadias (VUB)
Evelien Flamez (UGent)
Ilse Laurijssen (VUB)
Saïla Ouald Chaib (UGent)
Ruben Segers (Motief)
Myriam Stoffen (Zinneke)
Leen Van der Vorst (IPSOC)
Johan Van Hoorde (lid Vooruitgroep)
Ann Dejaeghere (Gentse Gidsen)
Pascal Debruyne (UGent)
Tom Verschaffel (Kulak-KULeuven)
Sigrid Vertommen (UGent)
Marieke Janssen (Hogeschool Sint-Lukas Brussel)
Nella van den Brandt (UGent)
Giselle Corradi (Ugent)
Sara Geets (BBOT)
Anais Van Ertvelde
Bart Horemans
Boeh! is opgetogen over de beslissing van het Centrum
7 maart 2012
Boeh! is opgetogen over de beslissing van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding om een prejudicieel advies in te winnen bij het Europees Hof van Justitie.
De huidige tendens waar niet alleen commerciële bedrijven maar ook (lokale) overheden en het onderwijsveld neutraliteit als schijnargument hanteren om vrouwen met een hoofddoek uit te sluiten is nefast voor onze samenleving. Denk maar aan Stad Antwerpen, het Gemeenschapsonderwijs, maar ook Hema en schoenengigant Torfs die omwille van de ‘neutraliteit’ een verbod invoeren op hoofddoeken en daarbij ook Vlaamse vrouwen uitsluiten van diverse belangrijke terreinen als het onderwijs en de arbeidsmarkt.
Neutraliteit : what’s in a name?
Als feministisch actieplatform merkt Boeh! daarbij op dat neutraliteit wordt gelijkgesteld met de afwezigheid van uiterlijke levenbeschouwelijke kentekenen. Volgens ons is dit een achterhaalde eng formalistische interpretatie van het begrip neutraliteit. De maatschappelijke relevante vraag die deze discussie opwerpt is hoe we vorm kunnen geven aan neutraliteit als principe in een multiculturele en multireligieuze samenleving. In de praktijk leidt deze interpretatie van neutraliteit (als afwezigheid van uiterlijke levensbeschouwelijke kentekenen) namelijk tot een structurele discriminatie van Vlaamse moslimvrouwen en meisjes. Het leidt tot hun uitsluiting en niet tot hun integratie en bevrijding, zoals beweerd wordt, met alle gevolgen van dien voor hun onderwijs- en tewerkstellingskansen, precies twee belangrijke hefbomen voor emancipatie. Het argument dat ze toch een keuze kunnen maken is onderdrukkend, omdat het een keuze is tussen uitsluiting en aantasting van de persoonlijke integriteit.
Inclusieve neutraliteit
Boeh! is ervan overtuigd dat de neutraliteit van de overheid, instelling of bedrijf geen doel op zich mag zijn maar een middel om de gelijkheid van burgers te waarborgen. Gelijke behandeling (bv. in de dienstverlening), gelijke rechten en vrijheden, onder meer het recht op godsdienstvrijheid en vrije meningsuiting, maar ook het recht op onderwijs en werk, het recht op zelforganisatie. Een neutrale overheid, instelling of bedrijf heeft dus de verantwoordelijkheid om te waken over de gelijkwaardige erkenning van de bestaande diversiteit in de samenleving. Die diversiteit moet evenredig weerspiegeld zijn in alle geledingen van de maatschappij. Tolerantie (het woord is hier op zijn plaats) en respect ten aanzien van de verschillen, zichtbare uiterlijkheden mbt religie incluis, moeten effectief bevorderd worden, gecombineerd met waarborgen voor de vrije keuze van eenieder, bv. om al dan niet een hoofddoek te dragen. De overheid en het onderwijsveld zouden hierin het goede voorbeeld moeten geven. Dat werkgevers de vrije keuze hebben om aan te nemen wie ze willen, willen we niet bediscussiëren. Maar wel willen we benadrukken dat ze de plicht hebben om NIET te discrimineren.
Boeh! pleit ervoor om een neutrale dienstverlening te garanderen via bindende ethische professionele gedragscodes voor werknemers, en de uiterlijke kentekens te beschouwen als een eerlijke uiting van iemands persoonlijke overtuiging, zonder dat deze op zich een gevaar betekent voor de kwaliteit en neutraliteit van de dienstverlening of het onderwijs. Een interpretatie van neutraliteit die uitsluit is een contradictie, neutraliteit moet inclusief zijn, want alleen zo is voor iedereen, ondanks de levensbeschouwelijke en andere verschillen, de basis gelegd voor een gelijke behandeling.
Samira Azabar
Namens Boeh!
Sisterhood is powerful
Sisterhood is powerful
Solidariteit met onze zusters in de Arabische wereld
Op 8 maart, de internationale vrouwendag, brengen we hulde aan de vrouwen in de Arabische wereld.
Vrouwen stonden mee aan de wieg van de mobilisaties die de dictatoriale regimes in Tunesië en Egypte ten val brachten. Ze mobiliseerden zij aan zij met de mannen, ze organiseerden mee de acties, ze leidden roepkoren, ze vormden mee – met stokken en staven- milities tegen plunderaars en vandalen, ze waren er massaal én actief én autonoom. Moeders en jonge vrouwen, ze speelden een doorslaggevende rol op alle niveaus. En de repressie spaarde ook hen niet.
Bekijk bijvoorbeeld de gefilmde oproep die de Egyptische Asmaa Mahfouz op facebook plaatste (te zien op Youtube), die de sleutel was van de massamobilisatie op het Tahrirplein in Caïro. Volledig herkenbaar is ze op dat filmpje, want anoniem wilde ze niet meer blijven. Haar moed stak velen aan. Asmaa Mahfouz was niet aan haar proefstuk toe, ze is een van de oprichtsters van de 6 aprilbeweging in 2008, die groeide uit een steunbeweging met een staking.
Maar verschiet toch niet te hard als je het filmpje van Asmaa Mahfouz bekijkt. Want die moedige activiste draagt een hoofddoek. Bij alle lessen van de Arabische revolutie, is dit er nog eentje bij: laten we vrouwen als Asmaa Mahfouz toch niet langer beoordelen op wat ze op hun hoofd zetten; het gaat om wat ze in hun hoofd hebben: moed, doorzettingsvermogen, wijsheid… Asmaa Mahfouz en al die mensen die met ware doodsverachting het staatsgeweld trotseerden komen op voor vrijheid, (sociale) gelijkheid, solidariteit en democratie. Universele waarden die hier bij ons geclaimd worden als Westerse waarden, die door de Islam ‘bedreigd zouden’ worden.
Heeft het belang dat Asmaa Mahfouz een hoofddoek draagt? Voor haar persoonlijk ongetwijfeld wel. Maar daarmee is dan ook alles gezegd. Godsdienst was niet de motor
van de strijd. Gelovigen van verschillende religies en atheïsten streden zij aan zij. Ook Nawal El Saadawi was op het Tahrirplein. En in Tunesië stond een andere prachtige vrouw mee aan de basis van de organisatie van de strijd: Lina Ben Mehenni, zonder hoofddoek en misschien niet gelovig (zie haar blog). Maar nogmaals, wat doet het er toe? Wat deze vrouwen en mannen verenigt zijn universele waarden, die uitdrukking geven aan hun verzuchtingen naar rechtvaardigheid, ongeacht hun levensbeschouwing.
Hoe vaak is ons hier in het Westen door een rist opiniemakers niet aangepraat dat het volk in de Arabische wereld niet rijp is voor democratie of er zelfs niet toe in staat is. Een intellectueel-populaire echo van de politieke houding van de Europese en Amerikaanse machthebbers. Die zagen met lede ogen aan hoe hun vrienden de dictators, afnemers van wapens en leveranciers van olie en snoepreisjes, verjaagd werden voor ze hen ter hulp konden snellen. Pas toen ze niet anders konden schaarden ze zich schoorvoetend aan de kant van het volk. Intussen eisen ze wat ze een ‘ordelijke’ overgang noemen, lees een overgang naar nieuwe even bevriende regimes, desnoods via militaire tussenkomst en ongeacht de wil van het volk.
De letterlijk en figuurlijk gedroomde rechtvaardiging, trouw geëchood door de genoemde opiniemakers, voor deze houding is dat de politieke Islam van de ontstane chaos en/of politieke leemte misbruik zou kunnen maken. Islamofobie als politiek wapen!
Maar wat kiezen we als feministen? Islamofobie of solidariteit met onze zusters in de Arabische wereld? Zwaaien met een ‘Westers’ emancipatiemodel of erkennen dat het aan de vrouwen zelf is, waar ook ter wereld, om vorm te geven aan hun emancipatie en om in hun specifieke concrete situatie hun prioriteiten te bepalen, inclusief de vrije keuze om al dan niet een hoofddoek te dragen? Wij kiezen er alvast voor om ons niet blind te staren op de godsdienst van deze vrouwen, maar om hulde te brengen aan hun activisme.
Vandaag staat in de moslimwereld in Afrika, in het Midden-Oosten, hier en overal een nieuwe generatie goed opgeleide jonge vrouwen op, met hoofddoeken in alle kleuren en maten , met vrij wapperende haren of met samengebonden haren. Zullen zij de al zo vaak uitgeroepen derde feministische golf vormen? Dat zal de geschiedenis uitwijzen. Maar wat nu al duidelijk is: zij weten wat ze willen en komen er voor op. En ze organiseren zich. Als feministen delen wij de strijd voor vrijheid en gelijkheid met hen,
steunen we hun eisen en zijn we solidair met hun acties. Meer nog, we hopen dat het succes van de strijd van onze zusters in de Arabische wereld, wereldwijd vrouwen weer moed en hoop zal geven om te blijven strijden tegen onrecht en voor emancipatie wantde strijd is nog altijd en overal aan de orde.
Sisterhood kan werkelijk powerful zijn!
PERSMEDEDELING 1 september-actie: Zet op 1 september op je kop wat je wil
Op 1 september, start van het schooljaar 2009-2010, voert BOEH! (Baas over eigen Hoofd) actie uit protest tegen het verbod voor leerlingen om een hoofddoek te dragen. Op het einde van het vorige schooljaar beslisten de directies van twee athenea in Antwerpen immers om voortaan ook in hun instelling een hoofddoekenverbod te laten gelden.
BOEH! stelt dat deze maatregel het recht op godsdienstvrijheid en het recht op onderwijs schendt voor één specifieke groep. De regel is dus in tegenspraak met het decreet op het gelijkekansen- en gelijkebehandelingsbeleid van de Vlaamse gemeenschap. BOEH! klaagt de dubbele discriminatie aan die meisjes treft: als moslima en als vrouw.
Daarom roept BOEH! op om op de eerste schooldag een onzinnig hoofddeksel te dragen, als symbool van de onzinnigheid van het hoofddoekenverbod. Een ludieke actie met een uiterst ernstige boodschap: ALLE jongeren moeten gelijke kansen op onderwijs krijgen. Dwing jongeren niet om te kiezen tussen de religie van hun keuze, en de school van hun keuze. Dwing meisjes niet om hun schoolkeuze te laten afhangen van het feit of ze hun hoofddoek mogen ophouden of niet. Geef hen het recht op persoonlijke integriteit en ontwikkeling.
Het mag duidelijk wezen dat BOEH! met de actie benadrukt dat alle jongeren de school van hun keuze binnen moeten kunnen en hun schoolloopbaan afmaken in de opleiding waarvoor ze gekozen hebben. Het argument dat meisjes die hun hoofddoek niet willen afdoen dan maar van school moeten veranderen wijzen wij af: dit betekent in werkelijkheid vaak dat ze van opleiding moeten veranderen en hun vrije onderwijskeuze zo niet gegarandeerd blijft. En als meer en meer scholen de hoofddoek verbieden wordt de schoolkeuze zeer beperkt.
De argumenten die zijn aangehaald om het verbod op het dragen van een hoofddoek te rechtvaardigen, wegen volgens BOEH! niet op tegen het recht op godsdienstvrijheid en het recht op onderwijs. Sociale druk om een hoofddoek te dragen, proselitisme, de vrijheid van meisjes om geen hoofddoek te dragen zijn belangrijke bekommernissen, die weliswaar op een andere – meer constructievere en emancipatorische – wijze kunnen opgelost worden dan door een eenzijdig en radicaal verbod op het dragen van een hoofddoek. De inrichting van een kleedkamer, waar de meisjes hun hoofddoek kunnen af- en aandoen en waarmee Mevr. Heremans, directrice van het Atheneum van Antwerpen in de pers uitpakte, is volgens BOEH! geen tegemoetkoming, maar een normaal uitvloeisel van het verbod.
BOEH! blijft met alle middelen ijveren voor het recht van meisjes en vrouwen om een hoofddoek te dragen, in overheidsdienst, op school, op het werk. Het uitgangspunt van BOEH! is emancipatorisch en feministisch: het recht om zelf te beslissen over het dragen van een hoofddoek en dus het recht om zelf te beslissen over de godsdienstbeleving.
BOEH!
BOEH! is een actieplatform dat bestaat uit een diverse groep feministen, die gesteund worden door verschillende organisaties (VOK, FC Poppesnor, FMV, Minderhedenforum, AEL, SAMV,…). We werken samen tegen de discriminatie van vrouwen, en dus ook tegen de discriminatie van vrouwen die een hoofddoek dragen.
Op 1 september zet ik op mijn kop wat ik wil!
Naar aanleiding van het hoofddoekenverbod dat op 1 september van kracht zal zijn in de Antwerpse Athenea, kondigt BOEH! de campagne ‘Op 1 september zet ik op m’n kop wat ik wil’ aan.
BOEH! roept Antwerpse scholieren (en daarbuiten!) – gelovigen en niet-gelovigen, jongens en meisjes – op om op 1 september iets op hun hoofd te zetten. Wat dan ook. Een hoofddoek? Goed. Een reuze hamburger? Ook goed. Een schaalmodel van een zeilboot? Zeker goed. Hoe gekker, hoe beter.
Deze positieve actie brengt jongeren samen, die zo kunnen laten zien dat ze niet akkoord gaan met het hoofddoekenverbod, een regelrechte beperking van de godsdienstvrijheid en de vrije meningsuiting. Met deze actie stelt BOEH! de individuele keuzevrijheid centraal, zonder dat daarvoor scholen geboycot worden of dat er gestaakt wordt. En van zweepslagen is al helemaal geen sprake.